Ongeveer een jaar geleden schreef ik een blogbericht over de valkuilen van twee maanden zomervakantie. Over het feit dat het voor mij bijvoorbeeld heel moeilijk is om af te spreken met een vriendin of over het feit dat het ook wel eens lastig kan zijn om constant je kinderen rond je te hebben. Over het feit dat ik zeeën van tijd heb en toch niet echt toe kom aan de dingen die op mijn to-do-lijstje staan. Afin, je snapt het plaatje… Ik kan niet zeggen dat de zomervakantie tot hier toe erg verschillend was van die van vorig jaar. Wat wel anders was, is dat ik me minder heb geërgerd aan de “nadelen”, ik heb geprobeerd meer te genieten en me gewoon neergelegd bij het feit dat sommige dingen niet kunnen of moeilijker zijn met kleine kinderen.

Ik sprak niet af met een vriendin (zonder kinderen) en ik vermeed winkelen met de kinderen.

Ik heb amper vriendinnen gezien, de voorbije weken… Want tenzij dat ze ook kinderen hebben met wie mijn kinderen zich dan kunnen bezighouden, heb je daar toch niks aan. De enige vriendinnen die ik wel veel zag, waren die van mijn dochter. Ik heb veel playdates voor haar geregeld. Dat had zo zijn voordelen: voor haar was er afwisseling en ik had toch een beetje contact met volwassenen tijdens het afzetten of ophalen van mijn dochter. Ik dronk zelfs koffie bij één van de mama’s en ik dacht: “kijk eens aan, nu ben ik een echte mama-mama”.

Mijn inkopen doe/deed ik steeds via collect & go, ook al heb ik alle tijd van de wereld. Met Florian is dat nog altijd niet.te.doen. Onlangs waagde ik mij aan de A.S. Adventure omdat ik twee nieuwe drinkbekers wou voor op reis. Het eindigde met een op-de-grond-liggende-en-huilende Florian aan de kassa. Point taken. Again.

Ik ging eens naar een privé-kliniek.

Neen, ik ben niet van plan iets aan mezelf te veranderen. Ik ging naar de privé-kliniek omdat het centrum Ongehoord  daar gevestigd is, ze zijn onder andere gespecialiseerd in tinnitus. Hun raadpleging bestaat uit twee sessies van een klein uurtje. In de eerste sessie worden er testen gedaan en in de tweede sessie wordt gekeken wat voor mij een goede oplossing (of soelaas) zou kunnen zijn. Jammer genoeg zit de specialist zelf in Zuid-Afrika en komt hij maar af en toe naar België. Ik moet dus nog tot eind november wachten op enig resultaat. Het enige punt wat mij een beetje hoop gaf, was een soort van ruistherapie-test (ik weet eigenlijk niet hoe ik het moet noemen). Dat betekent dat je één minuut luistert naar een ruis die afgestemd is op de ruis die je zelf hoort. De mevrouw die me testte zei: “het zou kunnen dat na die minuut je tinnitus even weggaat…” en dat was bij mij inderdaad het geval. Ik kan zelfs zeggen dat door dat klein uurtje testen (dus eigenlijk een klein uurtje luisteren naar allerhande soorten piepen en ruisen) mijn tinnitus een ganse namiddag weg was. Dus ik kijk hoopvol uit naar eind november.

We maakten plannen om onze slaapkamer te vernieuwen.

Onze slaapkamer is aan vernieuwing toe. Het behang dateert van begin de jaren 90 en omvat onder andere een tekening van een paard met een mensenhoofd. Zoals ik al zei: aan vernieuwing toe dus. We kochten ons alvast een nieuw bed, een boxspring (omdat ik daar al lang van droom) en gingen ten rade bij goûts-et-couleurs voor de rest van de inrichting. Ik kan hen echt aanraden als je zoals ons, twijfelt waar je naartoe wil met de inrichting van je interieur. Voor € 125 krijg je anderhalf uur uitgebreid advies en heb je echt een mooi beeld van wat er allemaal kan. Mede door het advies beslisten we uiteindelijk om onze slaapkamer op zijn geheel te verkopen. Momenteel zijn we dus aan het logeren op onze matras op de grond, in afwachting van ons nieuwe bed. Eens we helemaal rond zijn met de vernieuwing komen er voor en na-foto’s. Beloofd.

En nu is het nog uitkijken naar…

We vertrekken binnen een paar dagen voor twee weken naar Denemarken! Helemaal op het einde van de vakantie, ja, dus we kijken er hard naar uit! Het is nog wat duimen voor mooi weer. Voorlopig zien de lange termijn voorspellingen er behoorlijk uit. Niet slecht. Ook niet super. We zien wel. De huisjes die we via Novasol boekten, zien er alvast veelbelovend uit. We zitten op twee verschillende plaatsen. Twee keer aan het strand. De eerste week op één uurtje van Legoland, de tweede week op één uurtje van Kopenhagen.

bron: novasol

bron: novasol

e20420_living_03

bron: novasol (ik wilde jullie maar een heel (klein) beetje jaloers maken…)

Ondertussen blijft het mysterie van mijn verdwenen reacties bestaan. Het ligt ook niet aan de wifi of aan de soort browser… Het is echt zó bizar. Ik zal nog eens proberen in Denemarken. Daar moet het lukken, toch?

Tags: , , , , , , ,